Η Φάρμα της Ελένης
μια ιστορία με κάτι παραπάνω από ψήγματα αλήθειας
(Οι χρόνοι είναι κατά προσέγγιση)
Thank you to Popi Kotsifi for the translation
(Οι χρόνοι είναι κατά προσέγγιση)
Thank you to Popi Kotsifi for the translation
|
Κεφάλαιο 1 – Η αιφνιδιαστική απόφαση της Ελένης
Στις μεγάλες φάρμες του βορρά, η απόφαση της Ελένης να προσλάβει ένα νέο και αδοκίμαστο επιστάτη προκάλεσε σοκ. Μα είναι ένας απλός βοσκός, είπαν. Δεν έχει καθόλου εμπειρία επιστασίας. Δεν καταλαβαίνει την πολυπλοκότητα της παρασκευής του τυριού ούτε το παραγωγικό σύστημα των αγελάδων και πώς το γάλα πρέπει να κινείται προς το βορρά. Αφού έτσι γινόταν πάντα, γιατί να σταματήσει τώρα; Στα καταστήματα με σοκολάτες του βορρά, η ριψοκίνδυνη συμπεριφορά της Ελένης προκαλεί ανησυχία. Σε όσους αρέσει το τυρί της Ελένης και έχουν επισκεφθεί το μικρό μουσείο της με τα αγροτικά χειροτεχνήματα και έχουν πιει για γουλιά από το γάλα της, αυτό λέει κάτι. |
Κεφάλαιο 2 - Γάλα και τυρί στην Ευρωφάρμα
Για χρόνια όλοι απολάμβαναν το γάλα της Ελένης. Τα τυριά της με το ασυνήθιστο σχήμα και οι κάπως περίεργες αγελάδες θεωρούνταν γραφικά, μέχρι και εξωτικά. Χυνόταν λίγο γάλα αλλά η φάρμα τα κουτσοβόλευε. Όμως, οι βόρειες φάρμες έλεγχαν την αγορά του τυριού και κωδικοποιούσαν το σχήμα, το βάρος και το χρώμα τους. Το γάλα έπρεπε να πουληθεί σε συσκευασία tetra-pack. Τις συσκευασίες tetrra-pack τις έφτιαχναν στο βορρά. Aν η Ελένη ήθελε να γίνει μέλος της μεγάλης Ευρωπαϊκής Γαλακτοκομικής Ένωσης, με το λογότυπο με τα αστέρια, έπρεπε να επενδύσει σε εγκαταστάσεις για συσκευασίες tetra-pack και να κάνει το ίδιο και για τα τυριά. Η φάρμα της Μπρουνχίλντε και της Κολέτ κυριαρχούσαν σε μια μικρή πόλη με τράπεζα στο βορρά. H τράπεζα θα δάνειζε στην Ελένη χρήματα για να βελτιώσει τα τυριά της και το γάλα και να κάνει πιο κανονικές τις αγελάδες της. Θα μπορούσε απλώς να εκσυγχρονίσει την επιχείρησή της ή να διακόψει τις λειτουργίες της. Ακολουθώντας τις συμβουλές της τράπεζας εκσυγχρονίστηκε.
|
Κεφάλαιο 3 - Πρώτο μάθημα ιστορίας
Η φάρμα της Ελένης είχε επαγγελματικές σχέσεις με τη φάρμα της Μπρουνχίλντε στο παρελθόν. Στην πραγματικότητα, την εποχή της μητέρας της Ελένης, η μητέρα της Μπρουνχίλντε είχε έρθει και είχε αναλάβει με το έτσι θέλω τη φάρμα της, έκλεψε τα τυριά της, έσφαξε τις αγελάδες της και συμπεριφέρθηκε φρικτά στις αρμέχτρες. Η Μεγάλη Δυτική Φάρμα το είχε αποδοκιμάσει και η μητέρα της Μπρουνχίλντε είχε πάει πίσω στο βορρά. Έδωσε στη μητέρα της Ελένης ένα τυράκι Babybel ως αποζημίωση. Η φάρμα της Ελένης είχε σχεδόν καταστραφεί αλλά με θάρρος και αποφασιστικότητα επανήλθε στην παραγωγή. Σ’ εκείνη ακριβώς την ώρα ανάγκης η Μπρουνχίλντε και η Κολέτ έστησαν στο βορρά την Ευρωφάρμα στα μέτρα τους. 
|
|
Κεφάλαιο 4 – Οι δύο επιστάτες
Μετά το Μεγάλο Λάθος (δες Κεφάλαιο 5 παρακάτω) η Ελένη βρέθηκε με τους δύο επιστάτες της. Οι δύο επιστάτες διαχειρίζονταν τη φάρμα εναλλάξ. Είχαν διαφορετικά συστήματα. Το ένα ευνοούσε τους τυροκόμους και το άλλο ευνοούσε τους εμφιαλωτές. (Και ναι, χρησιμοποιούσαν μπουκάλια.) Κανένας από τους δύο δεν λειτουργούσε τη φάρμα πολύ καλά. Όμως, οι βοσκοί και οι αρμέχτρες δούλεψαν σκληρά, το ίδιο και οι τυροκόμοι. Και στους ανθρώπους από το βορρά μάλλον άρεσε η φάρμα και την επισκέπτονταν, για να δουν τα εξωτικά αντικείμενα στο μικρό μουσείο. Και η φάρμα της Ελένης κατάφερνε να τα κουτσοβολεύει.
Μετά το Μεγάλο Λάθος (δες Κεφάλαιο 5 παρακάτω) η Ελένη βρέθηκε με τους δύο επιστάτες της. Οι δύο επιστάτες διαχειρίζονταν τη φάρμα εναλλάξ. Είχαν διαφορετικά συστήματα. Το ένα ευνοούσε τους τυροκόμους και το άλλο ευνοούσε τους εμφιαλωτές. (Και ναι, χρησιμοποιούσαν μπουκάλια.) Κανένας από τους δύο δεν λειτουργούσε τη φάρμα πολύ καλά. Όμως, οι βοσκοί και οι αρμέχτρες δούλεψαν σκληρά, το ίδιο και οι τυροκόμοι. Και στους ανθρώπους από το βορρά μάλλον άρεσε η φάρμα και την επισκέπτονταν, για να δουν τα εξωτικά αντικείμενα στο μικρό μουσείο. Και η φάρμα της Ελένης κατάφερνε να τα κουτσοβολεύει.
Κεφάλαιο 5 - Δεύτερο μάθημα ιστορίας
Αφού έστειλαν πίσω στο βορρά την μητέρα της Μπρουνχίλντε, και αφού αρμεχτές και τυροκόμοι έδωσαν μια πολύ μεγάλη μάχη, η φάρμα αντιμετώπιζε προβλήματα και η Ελένη, μια νέα και άπειρη γυναίκα, ξεγελάστηκε από έναν άνδρα που τον έλεγαν «Συνταγματάρχη». Αυτός ισχυρίστηκε ότι θα διαχειριζόταν τη φάρμα με ανελέητη αποτελεσματικότητα. Και το έκανε. Όμως, οι αγελάδες εξαφανίστηκαν τη νύχτα. Το ίδιο και οι γελαδάρηδες. Τελικά, τα παιδιά του μικροσκοπικού σχολείου της φάρμας τον εκδίωξαν δείχνοντας τεράστιο θάρρος, δεδομένου ότι είχε τουφέκι και το χρησιμοποιούσε συχνά. Όταν αυτά τα παιδιά μεγάλωσαν ήταν σίγουροι ότι ο Συνταγματάρχης ή οι όμοιοί του, δεν θα γύριζαν ποτέ.
Αφού έστειλαν πίσω στο βορρά την μητέρα της Μπρουνχίλντε, και αφού αρμεχτές και τυροκόμοι έδωσαν μια πολύ μεγάλη μάχη, η φάρμα αντιμετώπιζε προβλήματα και η Ελένη, μια νέα και άπειρη γυναίκα, ξεγελάστηκε από έναν άνδρα που τον έλεγαν «Συνταγματάρχη». Αυτός ισχυρίστηκε ότι θα διαχειριζόταν τη φάρμα με ανελέητη αποτελεσματικότητα. Και το έκανε. Όμως, οι αγελάδες εξαφανίστηκαν τη νύχτα. Το ίδιο και οι γελαδάρηδες. Τελικά, τα παιδιά του μικροσκοπικού σχολείου της φάρμας τον εκδίωξαν δείχνοντας τεράστιο θάρρος, δεδομένου ότι είχε τουφέκι και το χρησιμοποιούσε συχνά. Όταν αυτά τα παιδιά μεγάλωσαν ήταν σίγουροι ότι ο Συνταγματάρχης ή οι όμοιοί του, δεν θα γύριζαν ποτέ.
Κεφάλαιο 6 - Tα μεγάλα τυριά
Οι δύο επιστάτες, που ήρθαν μετά τον Συνταγματάρχη, ήταν σαν τους άλλους γελαδάρηδες και τυροκόμους στην αρχή. Μόνο που τα σπίτια τους βρίσκονταν στην αντίθετη πλευρά από το αγελαδοστάσιο. Οι εργάτες της φάρμας παρατηρούσαν, καθώς περνούσε ο καιρός, ότι τα σπίτια των επιστατών γινόντουσαν μεγαλύτερα, είχαν μεγαλύτερες αποθήκες τυριών ενώ τεράστια φορτηγά που κουβαλούσαν γάλα πήγαιναν κι έρχονταν μέσα στη νύχτα. Όλοι το ήξεραν, αλλά όποιος επιστάτης είχε προσληφθεί από την Ελένη, της υποσχόταν σοκολάτες από το βορρά και τις έδινε ή στους εμφιαλωτές ή στους τυροκόμους. Και η φάρμα τα κουτσοβόλευε.
Οι δύο επιστάτες, που ήρθαν μετά τον Συνταγματάρχη, ήταν σαν τους άλλους γελαδάρηδες και τυροκόμους στην αρχή. Μόνο που τα σπίτια τους βρίσκονταν στην αντίθετη πλευρά από το αγελαδοστάσιο. Οι εργάτες της φάρμας παρατηρούσαν, καθώς περνούσε ο καιρός, ότι τα σπίτια των επιστατών γινόντουσαν μεγαλύτερα, είχαν μεγαλύτερες αποθήκες τυριών ενώ τεράστια φορτηγά που κουβαλούσαν γάλα πήγαιναν κι έρχονταν μέσα στη νύχτα. Όλοι το ήξεραν, αλλά όποιος επιστάτης είχε προσληφθεί από την Ελένη, της υποσχόταν σοκολάτες από το βορρά και τις έδινε ή στους εμφιαλωτές ή στους τυροκόμους. Και η φάρμα τα κουτσοβόλευε.
|
Κεφάλαιο 7 - Τρίτο μάθημα ιστορίας
Επί των ημερών της γιαγιάς της Ελένης η κτηνοτροφική φάρμα στην ανατολή κυριαρχούσε στην περιοχή καθώς ασκούσε τη διαχείριση για πολλές γενιές. Είχαν πάρει όλο το γάλα και όλο το τυρί, και όποιες αγελάδες τους άρεσαν. Δεν άφησαν το σχολείο της φάρμας να λειτουργεί. Οι παραγωγοί λέγονταν «Πασάδες» και δανείζονταν τα καλύτερα από τη φάρμα της γιαγιάς της Ελένης για να συντηρήσουν τη δική τους φάρμα. Και τα πήγαιναν μάλλον καλά, εφευρίσκοντας ένα περίεργο σύστημα που λεγόταν Βυζάντιο. Μόνο εκείνοι καταλάβαιναν το σύστημα αυτό. Αφού πάχυναν και έγιναν νωθροί, οι γελαδάρηδες, οι αρμεχτές και οι τυροκόμοι στη φάρμα έδιωξαν τους Πασάδες. Αλλά το σύστημα Βυζάντιο έμεινε. Και η φάρμα ίσα που τα έβγαζε πέρα. |
|
Κεφάλαιο 8 – Πώς είναι καλύτερο να μην δουλεύουν οι αρμέχτρες
Η κρίση ήρθε πρόσφατα, όταν η τράπεζα στην πόλη στο βορρά σχεδόν κατέρρευσε. Η Μπρουνχίλντε, η Κολέτ και οι ιδιοκτήτες της τράπεζας (που ζούσαν σε απίστευτη πολυτέλεια στις εγκαταστάσεις της Μεγάλης Δυτικής Φάρμας) είπαν ότι αυτό δεν πρέπει να συμβεί. Όλοι οι τυροκόμοι στην Ευρωφάρμα θα έπρεπε να δώσουν τυριά στην τράπεζα για να διατηρηθεί η ρευστότητα. Γιατί ήταν ΠΟΛΥ ΣΠΟΥΔΑΙΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΤΥΧΟΥΝ. Η φάρμα της Ελένης μίσθωσε το δικό τους εργοστάσιο συσκευασίας tetra-pack. Έπρεπε επίσης να πληρώσουν για να μετακινηθεί το εργοστάσιο μπουκαλιών τους. Οι δύο επιστάτες (και όλο το προσωπικό του Βυζαντίου), είχαν ξοδέψει πολλά σε χρυσά μπάνια – που κατασκευάζονταν μόνο στο βορρά – και το χρέος τους έπρεπε να πληρωθεί. «Όχι από εμάς» είπαν οι δύο επιστάτες, που ήταν λίγο-πολύ ενωμένοι. «Αυτοί που πρέπει να πληρώσουν είναι οι τεμπέληδες αρμεχτές και τυράδες και όσοι κόβουν τις χαρτόκουτες. Δεν έχουν δουλέψει ποτέ όπως πρέπει και στη φάρμα επικρατεί χάος εξαιτίας τους».
Η Ελένη δεν ήξερε τι να κάνει. Ένας εξυπηρετικός τραπεζίτης ήρθε και μίλησε στην ίδια και τους δυο επιστάτες, και αυτοί ίδρυσαν ένα συμβούλιο διαχείρισης ενότητας υπό την άμεση καθοδήγηση ενός οικονομολόγου.
Η λύση του ήταν απλή. Να απολυθούν οι μισές αρμέχτρες. Να απολυθούν οι μισοί αγελαδάρηδες. Να απολυθούν οι μισοί τυροκόμοι. Να αφαιρεθούν όλες τις πολυτέλειες από το σχολείο. Να απολυθούν οι μισοί δάσκαλοι. Να πληρωθούν οι άλλοι μισοί με το μισό των συνηθισμένων μισθών.
«Άσε με να πουλήσω ένα από το καλύτερα χωράφια σου σε ένα πιο επιτυχημένο επιστάτη από τη φάρμα της Μπρουνχίλντε και δώσε πίσω τα χρήματα στην τράπεζα.
«Α, ναι. Και θα προσλάβεις έναν πολύ δυνατό άνδρα για να φοβίσει τους πιο σκληρούς βοσκούς και τυροκόμους.»
Και αυτό έκανε η Ελένη. Και το σύστημα δεν δούλεψε. Καθόλου.
Η κρίση ήρθε πρόσφατα, όταν η τράπεζα στην πόλη στο βορρά σχεδόν κατέρρευσε. Η Μπρουνχίλντε, η Κολέτ και οι ιδιοκτήτες της τράπεζας (που ζούσαν σε απίστευτη πολυτέλεια στις εγκαταστάσεις της Μεγάλης Δυτικής Φάρμας) είπαν ότι αυτό δεν πρέπει να συμβεί. Όλοι οι τυροκόμοι στην Ευρωφάρμα θα έπρεπε να δώσουν τυριά στην τράπεζα για να διατηρηθεί η ρευστότητα. Γιατί ήταν ΠΟΛΥ ΣΠΟΥΔΑΙΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΤΥΧΟΥΝ. Η φάρμα της Ελένης μίσθωσε το δικό τους εργοστάσιο συσκευασίας tetra-pack. Έπρεπε επίσης να πληρώσουν για να μετακινηθεί το εργοστάσιο μπουκαλιών τους. Οι δύο επιστάτες (και όλο το προσωπικό του Βυζαντίου), είχαν ξοδέψει πολλά σε χρυσά μπάνια – που κατασκευάζονταν μόνο στο βορρά – και το χρέος τους έπρεπε να πληρωθεί. «Όχι από εμάς» είπαν οι δύο επιστάτες, που ήταν λίγο-πολύ ενωμένοι. «Αυτοί που πρέπει να πληρώσουν είναι οι τεμπέληδες αρμεχτές και τυράδες και όσοι κόβουν τις χαρτόκουτες. Δεν έχουν δουλέψει ποτέ όπως πρέπει και στη φάρμα επικρατεί χάος εξαιτίας τους».
Η Ελένη δεν ήξερε τι να κάνει. Ένας εξυπηρετικός τραπεζίτης ήρθε και μίλησε στην ίδια και τους δυο επιστάτες, και αυτοί ίδρυσαν ένα συμβούλιο διαχείρισης ενότητας υπό την άμεση καθοδήγηση ενός οικονομολόγου.
Η λύση του ήταν απλή. Να απολυθούν οι μισές αρμέχτρες. Να απολυθούν οι μισοί αγελαδάρηδες. Να απολυθούν οι μισοί τυροκόμοι. Να αφαιρεθούν όλες τις πολυτέλειες από το σχολείο. Να απολυθούν οι μισοί δάσκαλοι. Να πληρωθούν οι άλλοι μισοί με το μισό των συνηθισμένων μισθών.
«Άσε με να πουλήσω ένα από το καλύτερα χωράφια σου σε ένα πιο επιτυχημένο επιστάτη από τη φάρμα της Μπρουνχίλντε και δώσε πίσω τα χρήματα στην τράπεζα.
«Α, ναι. Και θα προσλάβεις έναν πολύ δυνατό άνδρα για να φοβίσει τους πιο σκληρούς βοσκούς και τυροκόμους.»
Και αυτό έκανε η Ελένη. Και το σύστημα δεν δούλεψε. Καθόλου.
Κεφάλαιο 9 - Οι εξαφανισμένες αγελάδες
Μόλις δόθηκε το καλύτερο χωράφι, συνέβησαν περίεργα πράγματα. Ελικόπτερα, γεμάτα με αστέρια της Ευρωφάρμας, ήρθαν τη νύχτα και βούιζαν χαμηλά πάνω από τα σπίτια των επιστατών, για να τους θυμίζουν πόσο επισφαλής ήταν η θέση τους.
Το επόμενο πρωί υπήρχαν πάντα μία ή δύο αγελάδες λιγότερες για να πάρουν γάλα. Ο φιλικός οικονομολόγος, που τώρα συνοδευόταν πάντα από τον πολύ δυνατό άνδρα, θύμιζε σε όλους τους εργάτες της Ελένης με email, ότι πρέπει α) να φτιάχνουν περισσότερο τυρί και β) να πουλάνε περισσότερο τυρί, ενώ θα γ) χρησιμοποιούσαν λιγότερες αγελάδες, λιγότερους βοσκούς και αρμέχτρες και δ) όχι περισσότερους τυροκόμους από αυτούς που όριζε ο ευρωκαθορισμένος αριθμός με τους μισούς μισθούς.
Ο αριθμός των αρμεχτριών που πνίγονταν σε καρδάρες με γάλα αυξήθηκε ανησυχητικά.
Μόλις δόθηκε το καλύτερο χωράφι, συνέβησαν περίεργα πράγματα. Ελικόπτερα, γεμάτα με αστέρια της Ευρωφάρμας, ήρθαν τη νύχτα και βούιζαν χαμηλά πάνω από τα σπίτια των επιστατών, για να τους θυμίζουν πόσο επισφαλής ήταν η θέση τους.
Το επόμενο πρωί υπήρχαν πάντα μία ή δύο αγελάδες λιγότερες για να πάρουν γάλα. Ο φιλικός οικονομολόγος, που τώρα συνοδευόταν πάντα από τον πολύ δυνατό άνδρα, θύμιζε σε όλους τους εργάτες της Ελένης με email, ότι πρέπει α) να φτιάχνουν περισσότερο τυρί και β) να πουλάνε περισσότερο τυρί, ενώ θα γ) χρησιμοποιούσαν λιγότερες αγελάδες, λιγότερους βοσκούς και αρμέχτρες και δ) όχι περισσότερους τυροκόμους από αυτούς που όριζε ο ευρωκαθορισμένος αριθμός με τους μισούς μισθούς.
Ο αριθμός των αρμεχτριών που πνίγονταν σε καρδάρες με γάλα αυξήθηκε ανησυχητικά.
|
Κεφάλαιο 10 – Το μέλλον της φάρμας της Ελένης
Ποιος να ξέρει; Από τότε που ανέλαβε ο νεαρός βοσκός, η φάρμα της Μπρουνχίλντε, η ομάδα διαχείρισης και οι σύμβουλοι δημοσίων σχέσεων υπενθυμίζουν διαρκώς στην Ελένη τις τρομερές συνέπειες των άλλοτε έμπιστων βοσκών. Προφανώς, οι βοσκοί και οι όμοιοί τους δεν είναι να τους εμπιστευτείς με το γάλα. Μερικοί λένε να της πάρουν ολόκληρο το μικρό μουσείο της και να το δώσουν στην τράπεζα. Προφανώς, αν η φάρμα της Ελένης έδινε όλο το γάλα, το τυρί και τις συσκευασίες tetra-pack για δύο ολόκληρα χρόνια, χωρίς της μείνει δεκάρα τσακιστή, ούτε τυρί να φάει, ούτε γάλα να πιει, μπορεί να ξεπληρώσει τα χρέη της σε δύο χρόνια. Το γεγονός ότι θα έχουν πεθάνει όλοι μέχρι τότε, δεν φαίνεται να ανησυχεί τον οικονομολόγο και τον ισχυρό του άνδρα, ούτε τους σοκολατοφαγάδες του βορρά. |
|
|
Η Φάρμα της Ελένης ή η έλευση του Σύριζα
Μια σύντομη ιστορία που εξηγεί πώς η Ελλάδα εξέλεξε την αποκαλούμενη Ριζική Αριστερά. Του M. C. Morison. Μπορείτε να αναδημοσιεύσετε αυτή την ιστορία σε άλλο ιστολόγιο αρκεί να συμπεριλάβετε αυτή την πρόταση και τον παρακάτω σύνδεσμο www.tinyurl.com/amazontime |
|